Bókvitið og askarnir

Ég hef stundum velt því fyrir mér hvort ekki væri rétt að sækja um það formlega til Íslenskrar málnefndar að máltækinu "Bókvitið verður ekki í askana látið" verði breytt þannig að orðið "ekki" verði tekið út.  Þetta máltæki er náttúrulega argasta fjarstæða. 

Á sama tíma og það er alveg ljóst að bókvitið verður í askana látið, er ekki alltaf eins ljóst hvernig það fer í askana.  Ef við hefðum skipað nefnd fyrir 20 árum sem hefði fengið það hlutverk að troða bókvitinu í askana er ólíklegt að henni hefði dottið í hug rafrænar vogir, stoðtæki, lyfjaframleiðsla, bankastarfsemi, nú eða kafbátur.  Líklegast er að hugmyndaflug hennar hefði verið eitthvað takmarkaðra. 

Ég hlustaði um daginn á Finna nokkurn útlista fjálglega fyrirbæri sem vísinda- og tækniráð þar í landi hefur sett á laggirnar og heitir FinnSight2015.  Þetta er framtíðarsýn ráðsins og á að hjálpa því við að setja kúrsinn til framtíðar.  Óskaplega var þetta nú þunnur og lítt spennandi þrettandi (sjá http://www.finnsight2015.fi/).  Og nú vill vísinda- og tækniráð setja svona kúrs fyrir Ísland.  Það er svosem í góðu lagi. 

Ég held það væri samt nær fyrir ráðið að einbeita sér að samkeppnissjóðunum, efla þá til muna, og kannski ekki síður að hætta kröfunni um mótframlag umsækjenda.  Það væri mun nær að greiða viðbótarframlag með hverjum styrk til að gera styrkina eftirsóknarverða fyrir stofnanir og fyrirtæki.  Eins og kerfið er í dag eru styrkþegar byrði á sinni stofnun en ekki eftirsóknarverðir starfskraftar.